Hoop doet leven
Bijgewerkt op: 20 okt. 2021
Dankzij het gegeven dat ik enkele kinderen op de wereld gezet heb, mag ik momenteel genieten van deeltijds ouderschapsverlof. Mijn werkweek op school eindigt bijgevolg op donderdagmiddag. Ik stoorde mij de laatste weken al af en toe aan het feit dat traktaties van collega’s meestal ongezond blijken te zijn. Ik snoep ook graag, neenee, ik ben geen heilig boontje! Maar trop is teveel en teveel is trop. De druppel kwam er toen ik gedurende het laatste half uur van mijn werkweek de brooddozen van onze boterhameters mocht aanschouwen. Witte boterhammen met choco en als dessert: een koek met chocola. Kinderen met overgewicht en gedragsproblemen… Met een zwaar gemoed ging ik naar huis. Ik vond wat troost bij de herfstframbozen en raapte 3 eitjes bij onze kippen. Even later vond ik in mijn mailbox een artikel dat mij weer een sprankeltje hoop gaf. “AZ Zeno in Knokke pioniert met voeding als onderdeel van therapie.” Toen ik het artikel las verscheen er een glimlach om mijn lippen. Was daar een Veltenier in het ziekenhuis geïnfiltreerd? Een samenwerking met een bioboer, keuze voor lokale, pure producten, duurzaamheid troef in de Knokse keuken! Blij poste ik het artikel op mijn Facebookpagina. Al snel kreeg ik van een Zeeuwse vriend een artikel toegestuurd over een samenwerkingsverband tussen een bioboer en een zorginstelling. Yes! Goe bezig, mannekes! En die brooddozen? Die ga ik visualiseren vol met gezonde lekkernijen. Hoop doet leven.
